» Test telefonu Nokia C7
autor: Tomasz Kubiak, dodano dnia: 2011-08-17 20:57:18, wyświetleń: 14566
Coraz więcej producentów telefonów komórkowych tworzy urządzenia działające pod kontrolą systemu Android. Takie telefony w swojej ofercie mają prawie wszyscy najwięksi gracze na rynku. Wszyscy, tylko nie Nokia. Fińska firma postanowiła zainteresować się systemem Windows oraz dalej „pakować” kolejne środki w Symbiana. Do naszych testów trafił kolejny smartphone Nokii działający pod odświeżoną wersją systemu Symbian^3 – tym razem jest to model C7...
Nokia C7 to według najnowszych doniesień prasowych być może jedno z ostatnich urządzeń tego producenta działające na bazie systemu Symbian. Dlaczego? Finowie podpisali umowę outsourcingową z firmą Accenture, która zobowiązuje zewnętrzny podmiot do świadczenia usług pomocy technicznej, rozwoju systemu Symbian. Wszystko wskazuje na to, że Nokia nie chce mieć już nic wspólnego z tą platformą.
Nowa Nokia to jeden z lepiej sprzedających się telefonów na polskim rynku. Dużym impulsem do wzrostu sprzedaży są niskie ceny urządzenia w ofertach krajowych operatorów. Swego czasu C7 była dostępna za 1 zł w każdej ofercie abonamentowej PLAY. Dodatkowo niska cena smartphone’u na wolnym rynku również zachęca do jego zakupu (telefon można już kupić za około 800-900 zł).
FIŃSKA SOLIDNOŚĆ?
C7 to telefon, który spodoba się każdemu. Jego zaokrąglone krawędzie, niewielkie rozmiary (117,3 x 56,8 x 10,5 mm) oraz umiarkowana waga (130 g) sprawiają, że urządzenie wygodnie i pewnie leży w dłoni.
Obudowa telefonu w przeważającej części została wykonana z metalu. Metalowe są tutaj krawędzie telefonu, tylnia osłona głośników i aparatu oraz klapka baterii. Niestety te dwie ostatnie dość łatwo ulegają zarysowaniu. Trzymając telefon w jednej kieszeni z kluczami czy drobniakami, efekt jest taki, że tylni panel jest niemile porysowany.
Zastrzeżenia można mieć również do dwóch przycisków umieszczonych pod ekranem (tych od zielonej i czerwonej słuchawki). Dwa przyciski to jeden kawałek plastiku, który wyraźnie przemieszcza się na wszystkie strony. Zastrzeżenia można mieć również do ładowarki, którą otrzymujemy w zestawie. Nie wiem czy to tylko mój egzemplarz, czy może we wszystkich „siódemkach” jest tak, że wtyk ładowarki nie do końca wchodzi do gniazda. Można odnieść wrażenie, że dołączona ładowarka jest od innego modelu, a nie od C7. W efekcie, podczas ładowania telefonu następuje ciągłe rozłączanie pomiędzy ładowarką, a telefonem. Jak bardzo denerwujące to jest chyba nie muszę pisać.
Reszta materiałów użytych do produkcji telefonu jest bez zarzutu. Osobiście bardzo podobają mi się te metalowe krawędzie, które nie tylko efektowanie wyglądają, ale również doskonale chronią telefon przed uszkodzeniem podczas upadku.
Wygodną obsługę telefonu zapewnia duży, 3,5-calowy, dotykowy ekran, wykonany w technologii pojemnościowej, wyświetlający do 16 mln kolorów. Rozdzielczość 640x360 pikseli w połączeniu z technologią AMOLED zapewnia doskonałą jakość obrazu. Odwzorowanie kolorów w AMOLEDzie jest „najwyższych lotów”. Jednocześnie kolory są żywe, a co za tym idzie bardzo przyjemne dla oka. Fiński producent montuje te zaawansowane ekrany we wszystkich swoich flagowych urządzeniach. AMOLED-y można znaleźć jeszcze między innymi w N8, E7 oraz nowych X7 i N9 z MeeGo.
Wadą ekranu Nokii jest zupełny brak jego widoczności w ostrym słońcu. Opalając się na plaży, czy spacerując po nadmorskiej promenadzie z trudem cokolwiek odczytam z ekranu C7. Delikatnie pomaga jedynie osłonięcie ekranu ręką.
Dotyk w telefonie pracuje dobrze. W większości przypadków urządzenie reaguje na dotyk palcem szybko, czasem jedynie trzeba się „przypomnieć” i kliknąć na ekran jeszcze raz. C7 obsługuje też multidotyk, dzięki któremu wygodnie można przybliżać i oddalać wykonywane zdjęcia czy zapisane w pamięci urządzenia obrazy.
Wbudowany czujnik ruchu w każdej sytuacji szybko dostosowuje orientację ekranu do pozycji w jakiej korzystamy z telefonu.
Nad ekranem umieszczono głośnik rozmów, dodatkowy aparat do prowadzenia wideorozmów, czujnik oświetlenia oraz czujnik zbliżeniowy, który oszczędza baterię telefonu, wyłączając ekran podczas prowadzenia rozmowy. Pod ekranem umieszczono wspomniany wcześniej zestaw przycisków z dwiema słuchawkami oraz duży przyciski służący do zatwierdzania. Dodatkowo pulsując jasnym, białym światłem informuje o nieodebranym połączeniu lub nieodczytanym SMS-ie. Taka prosta, migająca dioda znacznie ułatwia życie z telefonem. Na dole nie zabrakło też mikrofonu.
Na prawym boku swoje miejsce znalazły przyciski głośności, trybu poleceń głosowych, suwak blokady ekranu oraz spust migawki aparatu. Lewy bok to wtyk ładowarki. Na górze natomiast fińscy inżynierowie przewidzieli miejsce dla gniazda microUSB, które co ciekawe przez użycie odpowiedniej przejściówki może pełnić rolę złącza USB, do którego z łatwością podłączymy pendrive’a czy zewnętrzny dysk na USB. Gniazdo chowane jest pod niewielką, gumową zaślepką, która chroni je przed zakurzeniem. Dodatkowo w tym miejscu niewielka, biała dioda informuje o ładowaniu baterii. Tuż obok umieszczono gniazdo typu mini-jack oraz włącznik urządzenia.
Z tyłu telefonu nie mogło zabraknąć obiektywu 8-megapikselowego aparatu wraz z dwoma diodami LED oraz zestawem dodatkowych, zewnętrznych głośników.
Z telefonem otrzymałem do testów ładowarkę, ultrakrótki kabel USB (jego długość to zaledwie 20 cm!) oraz zestaw słuchawkowy.
